Jemioła pospolita  jest półpasożytem, bo rośnie na drzewach i dożywia się częściowo ich sokami. Jemioła preferuje młode gałęzie w górnej części korony drzewa. Jako półpasożyt zakłóca rozwój drzew, które są jej żywicielami. Drzewa pozbawione wody i składników odżywczych stają się słabe. W związku z tym w razie pojawienia się na małej powierzchni jemioły można wcześnie usunąć młodą jemiołę, wycinając ją tak głęboko, jak to możliwe. Następnie miejsce, z którego usunięto jemiołę, należy posmarować maścią.  Jemioła – stanowi coraz większy problem w gospodarce leśnej. Dlatego zostały uruchomiono działania profilaktyczne mające na celu ograniczenie jej występowania. Należą do nich: obserwacje drzewostanów, usuwanie drzew opanowanych przez jemiołę. Koniecznym jest prowadzenie czynności które mają na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się jemioły i innych czynników szkodotwórczych. Konsekwencją opanowania sosny przez jemiołę jest osłabienie jej kondycji zdrowotnej i wzrost podatności na zasiedlenia przez szkodnik wtórne, patogeny grzybowe. Ponadto sosna staje się mniej odporna na czynniki stresowe natury abiotycznej (wysoka temperatura, susza). W skrajnych przypadka sosna zamiera. Zapobieganie rozsiewaniu jemioły jest niemożliwe. Usuwanie samych roślin również jest bardzo utrudnione. Rosną one wysoko w koronach drzew, a samo oderwanie pasożyta od gałęzi niewiele pomoże. Jeśli nie wytnie się całej gałęzi z korzeniami korowymi w następnym roku wyrosną z nich nowe pędy jemioły. Największy negatywny wpływ na drzewa ma podczas suszy. Osłabienie fizjologiczne sosny powoduje większą podatność drzew na szkodniki owadzie oraz pasożytnicze grzyby, które mogą doprowadzić do zamierania drzew. Gdyby jemiołuszki i paszkoty nie gustowały w białych jagodach, nie rozprzestrzeniałby się on tak dynamicznie. Dzięki tym  ptakom, które zostawiają na drzewach swoje odchody, nasiona jemioły mogą przyczepiać się do kory swojego przyszłego żywiciela. Gdy nasiona zaczną kiełkować, młoda jemioła wyłania się ze szczelin kory.

Być może pojawia się zwiastun oporu naturalnego. Żer gąsienicy jednego z owadów powoduje osłabienie krzewinki u podstawy pędu jemioły i jej deflorację. Proces ten aczkolwiek naturalny ale mało skuteczny w zwalczaniu jemioły.

W drzewostanach opanowanych przez

półpasożyta konieczne są zdecydowane działania:

1. Należy prowadzić bieżącą obserwację drzewostanów porażonych przez jemiołę.

2. Należy usuwać w ramach cięć sanitarnych drzewa opanowane przez jemiołę

w stopniu silnym (tj. zagrażającym życiu drzew).

3. W przypadku realizacji cięć pielęgnacyjnych w drzewostanach opanowanych

przez jemiołę należy stosować zapisy § 53 pkt 5 i 6 Zasad Hodowli Lasu.

4. W przypadku opanowania przez jemiołę drzew w całym wydzieleniu w stopniu

zagrażającym jego trwałości należy wykonywać zręby sanitarne.

5. W przypadku znacznego obniżenia zadrzewienia na skutek prowadzonych cięć

sanitarnych lub zabiegów pielęgnacyjnych i cięć sanitarnych należy wykonać

zrąb sanitarny.